همچنین این رادیوگرافی میتواند پوسیدگیهای ثانویه زیر ترمیمها که ممکن است در نماهای پری آپیکال تشخیص داده نشوند را آشکار نماید. همچنین این رادیوگرافی برای ارزیابی وضعیت استخوان بین دندانی و آشکارسازی رسوبات جرم در مناطق بین دندانی مؤثر و سودمند است.
از آنجا که تشخیص پوسیدگی بین دندانی از طریق معاینات بالینی به تنهایی مورد اطمینان نمی باشد ضروری است که بیماران جهت کنترل پوسیدگی های دندانی به صورت دوره ای تحت معاینات رادیوگرافی بایت وینگ قرار گیرند.
طول فواصل دوره ای بین تهیه رادیوگرافی به علت شرایط مختلف بیماران به میزان قابل توجهی متفاوت می باشد برای بیشتر بیماران با سلامت جسمانی خوب و بهداشت دهان و دندان مناسب فاصله زمانی 24 تا 36 ماه توصیه می شود و برای بیمارانی که تاریخچه و معاینه بالینی میزان پوسیدگی دندانی نسبتا بالا را نشان دهد تهیه رادیوگرافی در فواصل زمانی کوتاه تر (6تا 18ماه) توصیه می شود. البته باید توجه داشت که این فواصل در کودکان کوتاه تر است در کودکان با بهداشت دهانی خوب و بدون پوسیدگی بالینی هر 12 تا 24 ماه و در کودکان با خطر بالای پوسیدگی هر 6 تا 12 ماه تهیه رادیوگرافی بایت وینگ به منظور شناسایی پوسیدگی بین دندانی توصیه می شود.
