تصاویر رادیوگرافی به دندانپزشک کمک می کند که اطلاعات بیشتری نسبت به معاینه بالینی به دست آورد و بیماری‌هایی مانند پوسیدگی های بین دندانی و عفونت استخوان اطراف ریشه دندان و همچنین وضعیت جوانه دندان‌های دائمی قبل از رویش، که از نظر بالینی قابل مشاهده نیستند را بررسی نماید.
هر چند تا آنجا که ممکن است باید از دریافت اشعه X غیر ضروری خودداری کرد اما لازم به ذکر است که دوز اشعه ناشی از معاینات رادیوگرافی دندانپرشکی بسیار کم ا ست و از طرفی استفاده از محافظ تیروئید سربی و روپوش سربی از ارگان‌های حیاتی در مقابل پرتو، محافظت می کند.
پوسیدگی های سطوح بین دندانی ممکن است تا زمانی‌که به مرحله پیشرفته خود نرسیده باشند از نظر بالینی شناسایی نشوند و تهیه رادیوگرافی بایت وینگ به صورت دوره ای برای تشخیص این پوسیدگی‌‌ها توصیه می‌شود، اما فاصله زمانی بین این رادیوگرافی‌ها براساس سن، وضعیت پزشکی، رژیم غذایی، بهداشت دهان و دندان و گسترش پوسیدگی در بیمار تعیین می‌گردد.
وسایل زینتی فلزی مانند ( گوشواره، گردنبند و گیر سر) بر روی رادیوگرافی های خارج دهانی تصویری ایجاد می‌کنند و موجب غیرقابل استفاده شدن و در نتیجه تکرار رادیوگرافی می‌شوند بنابراین قبل از انجام رادیوگرافی باید وسایل زینتی فلزی در ناحیه سروگردن خارج شوند همچنین در تصویربرداری CBCT وسایل فلزی موجب ایجاد آرتیفکت می‌شوند و باید خارج شوند.
هر چند تا آنجا که ممکن است باید از دریافت اشعه X غیر ضروری خودداری کرد اما لازم به ذکر است که دوز اشعه ناشی از معاینات رادیوگرافی دندانپرشکی بسیار کم ا ست و از طرفی استفاده از محافظ تیروئید سربی و روپوش سربی از ارگان‌های حیاتی در مقابل پرتو، محافظت می کند.
غده تیروئید حین رادیوگرافی‌های داخل دهانی ممکن است تحت تابش اشعه X قرار گیرد و بنابراین هنگام تهیه رادیوگرافی داخل دهانی باید یقه محافظ تیروئید سربی به کار برده شود. اما در هنگام تهیه رادیوگرافی خارج دهانی مانند پانورامیک و سفالومتری نمی‌توان از محافظ تیروئید استفاده کرد چون مانع رسیدن اشعه به چانه و استخوان فک پائین می‌گردد.
